Tirza 1: Poes laat van zich horen

Tirza, onze poes is honden gewend. Onze vorige hond en Tirza waren dikke maatjes, maar met Kaila wil het nog niet echt lukken. Hier een fragment uit een gesprek met haar, nadat we net een aantal dames op bezoek hebben gehad.

M: Ik zag je net voorbijlopen. Je hebt trouwens de dames vertederd met je poes‐zijn.
T: Oh was dat het? Ja, ze straalden allemaal naar me, maar niemand hielp me met dat bruine monster.
M: Daar moet je ook zelf mee leren omgaan en alleen negeren werkt niet zoals je ziet. Misschien moet je een keer het spelletje van Kaila meespelen en achter haar aanrennen?
T: Honden lopen achter katten aan en niet andersom.
M: Maar dan moet ik je toch iets vertellen. Poes, mijn studenten kat die zat altijd voor de centrale ingang van het flatgebouw waar we toen woonden en wilde naar binnen gelaten worden en met de lift naar de eerste verdieping gebracht worden waar onze flat was. Maar er was geen hond in het hele flatgebouw die langs haar naar binnen durfde zolang zij voor de deur zat. De honden moesten allemaal opgetild worden en dat viel niet iedereen mee. Zoveel respect had poes met alleen haar blik. Dat kan jij ook.
T: Dat klinkt goed, zal het eens proberen.