Tag Archief van: olifant

`Intenties laten zich niet verwoorden´

/1 Reactie/in /door

Als ik contact maak met deze olifant, lijkt ze meteen een speeltje van me te maken. Ze reageert uitbundig, wat onbenullig en geeft me het beeld dat ze met me speelt als met een lappenpop. Mijn insteek is altijd serieus contact dus ik vraag haar of ze uitgespeeld is. Meteen zet ze me in haar beeld neer en loopt van me weg. Ho, dat was ook niet de bedoeling! Dus loop ik naast haar mee maar dat bevalt me niet. Beleefd vraag ik of ze de tijd wil nemen voor een gesprek.
Meteen laat ze weten niet naar mensen te hoeven luisteren. Dat vind ik natuurlijk okee en ik vertel haar dat dit contact op een ander level is, niet fysiek. Dan wil ze wel communiceren.
Ze laat als eerste zien dat olifanten lange afstanden lopen. Dat zit in hun wezen. Hier kan ze voldoende lopen en bewegen maar het zijn geen lange afstanden in colonne.
Tijdens mijn dierentuinbezoek heb ik wat info opgevangen van een verzorger en ik vertel de olifant dat ik hoorde dat er onderzoeken gedaan zijn naar hun onderlinge communicatie. De verzorger vertelde dat in hun kop trillingen te voelen zijn. Deze olifant geeft door dat het om golven gaat.
Ze komt bij mij heel open en actief over en haar aandacht gaat ook snel ergens anders heen. Ze laat zien dat ze doet waar ze zelf zin in heeft. Ze lijkt in een eigen flow te zitten en vermaakt zich op een dag met bomen, publiek, andere olifanten, stokken, zand, water, lopen etc.
Ik moet het contact met haar echt goed gericht blijven houden dus vraag ik naar hun manier van onderling communiceren. Dan krijg ik het idee dat ze op ‘twee standen’ tegelijkertijd leven. Het trage van hun bewegen en de flow waar ze fysiek in zitten maar tegelijkertijd een razendsnel, fijngevoelig denken.
Met die fijngevoeligheid lijken ze te weten wat er buiten de muren van het nachtverblijf gebeurt. Weten ze wanneer de verzorgers er zijn/komen en hebben ze een ragfijn onderling contact.
Ik geef via een beeld door dat de verzorgers zich niet meer tussen de olifanten mengen omdat er ongelukken zijn gebeurd en dan zie ik dat de verzorgers helemaal niet van belang zijn! De olifant laat zien dat alles draait om wat er op hun ‘olifantenlevel’ gebeurt. Mensen nemen daarin een enorm kleine plaats in. Mocht er onderling wat zijn tussen de olifanten dan houden ze totaal geen rekening met de fysieke aanwezigheid van een mens. Vertrapping of iets dergelijks van mensen is dan niet meer dan een tak vertrappen die toevallig in de weg ligt. ‘Het speelt zich allemaal af op ons communicatieniveau.’
Ik ben werkelijk onder de indruk van de grootte van hun onderling (be)leven. De olifant laat zien dat de rol van de mens/verzorger zó klein is. Ik meen te moeten opmerken dat er toch heel wat mensen om hen heen zijn die zich een slag in de rondte werken om hun verblijf goed te maken. ‘Mensen leggen voedsel neer maar zijn van zo weinig betekenis voor ons.’ Ik geef haar via beeld en gevoel door dat het me schokkend lijkt om te horen als verzorger, als je met zoveel liefde voor die dieren werkt.
‘Maar je laat mij wel een kijkje nemen bij je,’ merk ik dan een beetje verbaasd op. ‘Ik neem ook een kijkje bij jou,’ is meteen het antwoord. Ik weet inmiddels dat op dit niveau van communiceren er inderdaad een wederzijdse uitwisseling is. En onbewust denk ik aan wat mijn intenties zijn om dit soort contacten aan te gaan. ‘Intenties laten zich niet verwoorden,’ hoor ik er pats boem overheen. Een lekker bijdehand dier…

Gesprek met Olifant in China die met haar troep een wandeling maakte van 1700 km

/1 Reactie/in /door

M: Ik zou graag willen praten met de olifant in China die besloot met haar troep van 15 olifanten weg te trekken van haar habitat en een wandeling door bevolkt gebied te maken van 1700 km.
O: De vraag flitst naar mij toe en je kunt met mij praten. Ik heb het besluit genomen om deze zoektocht te ondernemen.
M: Dank je wel dat je met me wilt praten. De prangende vraag die ik heb is natuurlijk waarom besloten jullie om deze tocht te ondernemen?
O: Dat is heel duidelijk. We leefden in een gebied dat steeds kleiner aan het worden was door mensen die steeds dichter bij ons kwamen wonen en werken. Daardoor werd ons gebied kleiner en kleiner en op den duur is het dan te klein aan het worden voor alle olifanten die er wonen. Dus moet je naar nieuw gebied gaan zoeken en dat hebben we gedaan.

We leefden in een gebied dat steeds kleiner aan het worden was door mensen die steeds dichter bij ons kwamen wonen en werken

M: Was dat niet een heel moeilijk besluit? Je draagt de verantwoordelijkheid voor een hele groep die straks wel op een nieuwe plek moet gaan leven en daar ook moet kunnen overleven.
O: Natuurlijk was dat een heel moeilijk besluit en dat heb ik ook niet zomaar genomen. Ik heb zelfs met enkele leden van de groep al eerder langere uitstapjes gemaakt. Maar we hebben echt een gebied nodig van vele honderden kilometers en dat is er niet meer. Dus besloot ik met de hele groep op pad te gaan. Helaas zijn er enkele onderweg achtergebleven, die wilde niet met de troep mee, maar ook dat was een natuurlijk proces. Het waren twee mannetjes die de groep ooit zouden verlaten en dat hebben ze nu iets eerder gedaan.
M: Was het niet moeilijk om op pad te gaan naar het onbekende? En hoe kom je aan voldoende voedsel onderweg?
O: Natuurlijk was het een moeilijk om te gaan doen, dat had ik al gezegd. Maar als je gaat moet je de consequenties er van wel aanvaarden. En die zijn dat je misschien meer moet zoeken naar je voedsel en naar water. Wat heel onverwacht was, was dat we steeds door bewoond gebied liepen, gebied dat vroeger niet bewoond was en waar we een goede habitat gehad zouden hebben. Maar dat was nu niet meer zo. Onderweg is er ook vaak genoeg voedsel, doordat het bewoond gebied is, wordt er veel verbouwd en dat kunnen wij als voedsel gebruiken.

M: Daar zal de bevolking wel weinig plezier aan beleefd hebben dat jullie je tegoed deden aan de verbouwde gewassen.
O: We hebben de gebruikelijke problemen gehad met mensen, maar die problemen hebben we eigenlijk altijd als we te dicht bij de mensen zijn of eigenlijk moet ik zeggen als de mensen te dicht bij ons komen. Maar nu waren wij degene die de mensen blijkbaar opzochten. Echter hoe verder we kwamen hoe beroemder onze reis werd, waardoor we het ook weer makkelijker kregen. We kregen heel veel aandacht en daardoor werd er voedsel voor ons klaargelegd om ons in een bepaalde richting te kunnen sturen. Daar zijn we grotendeels in mee gegaan, waardoor de confrontaties met mensen eigenlijk uitbleven. We werden later beschermd en vertroeteld.
M: Maar ja, nu zijn jullie bijna weer terug bij af, en heeft dit dan nog wel zin gehad?
O: Ja, het heeft veel zin gehad. Het was één grote demonstratie van de olifanten voor meer leefruimte. Dat dit probleem niet meteen is opgelost is duidelijk, maar we hebben het probleem duidelijk op de kaart gezet en hopelijk komt daar dan een oplossing voor. Misschien niet voor mijn generatie maar dan wel voor onze kinderen of kleinkinderen. Zo lang houden wij het nog wel vol. Daar ben ik niet bezorgd over.

Het was één grote demonstratie van de olifanten voor meer leefruimte

M: Dank voor deze boeiende informatie. Wil je nog wat kwijt?
O: Jij ook bedankt voor dit gesprek omdat je hiermee weer aandacht geeft aan ons probleem. Dat is hard nodig.

210812