Hoe dieren in onze huizen hebben te leven…

De dieren die wij in huis nemen moeten zien te leven met hoe wij ons huis inrichten. Meestal passen dieren zich daaraan aan, maar het komt voor dat er uitleg nodig is van mijn kant. Het gaat dan altijd om dieren die nog niet in een huis geleefd hebben.

Zo was er eens een hond die niet begreep dat de mensen van alles uit de kast mochten pakken maar als hij het deed kreeg hij op zijn kop.

Dat een bank is om op te zitten en niet om een lekker holletje in te graven, heb ik meermalen moeten uitleggen aan honden.

Mensen leggen eten op een lage tafel, daar zitten ze omheen als er bezoek is en iedereen mag er wat van afpakken. Maar niet de dieren. Zij krijgen eten in hun bak op de grond.

Meermalen heb ik de verbazing opgemerkt bij dieren dat mensen hun huis zo vol spullen zetten. Wat móeten ze er allemaal mee?

De geluiden die al die spullen maken… dichtklappende vuilnisbakken, aanslaande koelkasten, kletterende pannen… Deuren zijn ook van die rare dingen: wanneer gaan ze open, hoe hard klappen ze dicht en hoe groot is de kans dat je staart er tussen komt?

Laatst had ik contact met een kat die bang was voor de tv. Ik vroeg hem of ik mocht kijken wat hij ervaarde. Dat was een bijzondere ervaring die achteraf heel logisch was. De kat liet zien dat het lijkt of het beeld de kamer in komt maar dat komt het niet want het blijft daar, in dat kastje. Het geluid komt wel de kamer in maar de betekenis is ondefinieerbaar en dus lastig om te reageren: is er gevaar of niet?

Ik herinner me dat ik stro in de kamer gelegd had voor de cavia. Onze hond ging er met een diepe zucht in liggen. Eindelijk natuurlijk materiaal… :).