Kaila 7: Een waarneming op de hei

Ik loop al een tijdje met onze hond Kaila dagelijks op de hei te wandelen. Zo af en toe kom je honden tegen die niet aardig zijn. Zo loopt er een stel mensen met hun honden waar iedereen een straatje voor omloopt. Heb ik ook lang gedaan. Maar soms kun je ze niet ontwijken, lopen ze net op jouw pad en is er even geen ontsnapping aan. En waar je dan voor vreest gebeurt, twee van de drie honden storten zich op Kaila en vallen haar aan, Kaila gilt het uit. Ik schiet met mijn stem uit mijn slof en spreek de beide honden aan ‘dat doe je niet’ en zo kruipen beide terug in hun schulp en zijn ineens gedwee. De eigenaren vertellen dat hun honden bekend staan als de ‘hooligans’ van de hei, lijkt me niets iets om trots op te zijn. We lopen verder.
Een paar dagen later komen we ze weer tegen en Kaila loopt er gewoon tussendoor alsof ze er niet zijn en de hooligans reageren niet. Ik ben verbaasd, hoe kan dit? Mijn broer die dit mee maakte en het zag gebeuren, stelt dat ik een waarmerkje heb in mijn aura en dat deze honden nu weten, geen rare dingen doen in zijn nabijheid. Ik weet het niet.
Zoals dat gaat op de hei, je blijft elkaar af en toe tegenkomen, op afstand meestal en soms niet. Ik hoor nog regelmatig kleinere honden aangevallen worden door de hooligans, maar ik zie nooit schade. Het is blijkbaar slecht gedrag, maar niet dodelijk.
Tot gisteren waren we ze al een tijdje niet meer tegengekomen. Maar nu lopen we op hetzelfde pad en zij komen ons tegemoet. Kaila loopt vrij te wandelen en ziet ineens op 20 meter afstand de hooligans aankomen. Ze draait zich om kijkt achter welke boom ze zich kan verschuilen, maar er is niets beschikbaar. Ze besluit gewoon achter mij te gaan lopen en zo lopen we tussen de hooligans door en er is niets aan de hand. Deze twee honden zijn in mijn bijzijn genezen van hun agressieve gedrag.
Er is nog een andere hond die alleen ’s ochtends heel vroeg los uitgelaten wordt, ook omdat hij andere honden aanvalt. Kaila en ik kwamen hem een keer tegen, in het donker, waardoor de baas ons niet gezien had. Hij viel Kaila aan en kreeg dezelfde behandeling van mijn stem als de hooligans. Ook deze hond komen we nog af en toe tegen, maar geen spoortje meer van agressief gedrag naar Kaila toe.
Hoe kan dat? Ik heb (nog) geen antwoorden. Maar Hyronimus wel, zie hieronder, dit vertelde Hyronimus mij tijdens een volgende wandeling.

Hyronimus
M: Dag Hyronimus, je hebt me al min of meer antwoord gegeven op bovenstaande vraag.
H: Ja, leuk bedacht met zo’n rood vlaggetje, maar daar is geen sprake van. Het is je houding. Jij geeft met jouw houding aan mij kun je niets maken en Kaila geniet van die houding van jou en gaat daar helemaal in mee. Ze wentelt zich als het ware in jouw vertrouwen en krijgt daarmee zelf ook het vertrouwen van ‘ze kunnen me niets maken’. En dan kan ze gewoon tussen die honden doorlopen, die namelijk aan haar houding zien dat ze zich niet bang laat maken. Dat is de hele truc.
M: Dank voor de uitleg, dat klinkt als heel eenvoudig.
211221