Daarvoor ben ik niet in het ei gelegd

Vandaag loop ik met mijn hond in het bos te wandelen en denk ik aan de geruimde kippen vanwege de vogelgriep en ik krijg spontaan een gesprek met een kip. Het werd een heel boeiend gesprek en dat wil ik jullie niet onthouden.

M: Hebben jullie er geen problemen mee dat alle kippen nabij een besmetting met vogelgriep gedood moeten worden?
K: Jazeker, daar hebben we veel problemen mee. Maar ik wil eerst iets anders vertellen en kom er straks weer op terug. Jullie mensen danken dat wij als kippen er erg veel moeite hebben dat we met veel op een beperkte ruimte worden gehouden. En dat is natuurlijk ook wel zo, maar er zijn al best veel verbeteringen aangebracht, sinds we fabrieksdieren werden. Natuurlijk zouden we het liefst allemaal op het erf willen rondscharrelen en daar onze dagen doorbrengen, maar zo zit dat tegenwoordig niet meer in elkaar. Ik zou zeggen daarvoor ben ik niet in het ei gelegd. Nee, we weten dat we zodra we in het ei zitten een fabriekskip zijn en dat we levende productiemachines zijn geworden. De productie van eieren is belangrijk en dat moet doorgaan. Dus we hebben een beperkte houdbaarheid en moeten veel doorstaan. Dat zijn allemaal zaken die we weten en waar we voor kiezen als we in het ei kruipen.
M: Dat is een heel erg mild oordeel over de mensen die jullie als productiemiddel gebruiken. Ik voel dat ik daar zelf meer moeite mee heb, dan ik jou hoor zeggen. Hoe kan dat?
K: Dat komt omdat we weten wat ons te wachten staat. En nu terug naar de vogelgriep. Ook als we besmet zouden raken is dat bekend terrein voor ons, je gaat dood. Maar waar we niet op voorbereid zijn is de wrede ruiming zoals jullie dat noemen, als er ergens in de buurt vogelgriep is geconstateerd. Dan gaan de mensen als wilde beesten te keer om ons uit te roeien, een soort genocide, en dat hebben we niet verdiend! Zo, dat is duidelijk. Meer heb ik er ook niet over te zeggen.
M: Dan kan ik je alleen maar bedanken voor alles wat je wel tegen me gezegd hebt. Heel erg dank.

221123