Fazant op Texel

M: Dag fazant, mag ik met je praten?
F: Dat lijkt me leuk.
M: Hoe weet ik nu dat ik met de gehandicapte fazant spreek die ik enkele dagen terug gefotografeerd heb?
F: Dat is niet zo moeilijk, jij denkt sterk aan mij en we hebben contact want ik voel jouw aandacht op mij gericht.
M: Hoe komt het dat jij mank loopt?
F: Moet nu juist daar jouw aandacht heen gaan?
M: Sorry, als je dat naar vindt, dan gaan we het over wat anders hebben. Wij vonden je een hele mooie vogel en je hebt een prachtig glanzend verenkleed.
F: Ja, dat is waar. Ik ben ook wel trots op mijn mooie veren, ze glanzen mooi en zitten netjes. Ik verzorg me dan ook goed. Ik wil je wel antwoord geven op je vraag over waarom ik mank loop, maar voor mij is dat gewoon zoals ik ben, er is niets bijzonders aan. Het is gekomen doordat ik enkele voortenen ben kwijtgeraakt, die zijn ergens in vast komen te zitten. Dan moet je jezelf zien te bevrijden of je moet geholpen worden. Ik heb mijzelf bevrijd en dat was pijnlijk, maar ik kan prima functioneren zonder die voorste tenen.
M: Hoe is het leven voor jou op het eiland?

En natuurlijk weet je bij mensen nooit wie je vijand is of wie je vriend. Je ziet wel aan de uitstraling van mensen wat voor soort het is, maar toch kunnen mensen onverwacht eng zijn en niet te vergeten hun loslopende honden

F: Aangenaam. Het is een goed leven hier, er zijn maar weinig vijanden op dit eiland. Vossen zijn er niet, katten zijn er wel, maar die laten ons bijna altijd met rust, alleen kleine fazantjes hebben echte natuurlijke vijanden op Texel. Van katten tot roofvogels, maar als je leert goed op te letten, kun je hier heel goed leven. En natuurlijk weet je bij mensen nooit wie je vijand is of wie je vriend. Je ziet wel aan de uitstraling van mensen wat voor soort het is, maar toch kunnen mensen onverwacht eng zijn en niet te vergeten hun loslopende honden. Maar die kan ik altijd voor blijven. Wij kennen alle sluipweggetjes door het struikgewas en de honden kunnen daar zelden komen. Maar om weg te vliegen hebben we een wat langere aanloop nodig, dus sluipen we liever weg.
M: Dank voor je gesprek of wil jij nog wat zeggen?
F: Ja, jullie mogen best wat meer voedsel laten slingeren. Wij genieten er van. Dus je hoeft niet alles in gesloten containers weg te gooien. Gooi je oude brood maar gewoon in het bos in de struiken. Mag gerust, er zijn veel dieren die daar van kunnen genieten.
M: Ik zal er om denken en inderdaad hebben we wel eetbare zaken over die we in het bos kunnen achterlaten. Dank voor de tip.
F: Graag gedaan en tot de volgende keer.

 

1 antwoord

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *