Damherten lopen door Velzen

M: Dag herten, kan ik met iemand van jullie spreken over jullie leven en jullie gewoontes?
H: Ja, dat kan, ik ben beschikbaar voor een gesprek. Ik hoop dat het niet al te ernstig wordt, want we willen wel graag vrolijk blijven.
M: Dank je wel dat je met me wilt praten. Ik ben benieuwd naar hoe jullie momenteel leven. Hebben jullie last van de droogte of van andere beperkingen en zijn jullie gelukkig.
H: Nou niet zoveel vragen tegelijk. Om op je laatste vraag terug te komen, geluk is voor ons niet iets waar we naar streven. We zijn meer op weg naar een tevreden leven, waarbij je moet denken aan dat we ons gangetje kunnen gaan, we te eten en te drinken hebben en we niet teveel worden lastig gevallen.

Geluk is voor ons niet iets waar we naar streven, we zijn meer op weg naar een tevreden leven

M: Als je het over ‘we’ hebt, wie bedoel je dan?
H: We leven in een vrij grote kolonie, die weer uit verschillende groepen bestaat. De kolonie woont in de duinen en omgeving. De groepen lopen daar min of meer vrij rond, hoewel er op allerlei plaatsen hekken staan. Soms is een hek een belemmering voor ons en moeten we langs de hekken lopen om ergens anders naar toe te gaan, maar soms ook kunnen we er overheen of erdoor heen gaan. Dan geeft dat wat meer bewegingsvrijheid, want wij herten houden wel van een beetje lopen. Het is natuurlijk aangenaam als je gemakkelijk aan voedsel kunt komen en dat kunnen we vaak, maar niet altijd. Momenteel hebben we vooral last van de droogte, doordat het zo droog is, is een deel van ons voedsel niet of onvoldoende beschikbaar. Dat betekent dat we wat verder moeten lopen om aan voedsel te komen.
M: Kan het dan gebeuren dat jullie uit de duinen komen en zelfs in woonwijken waar mensen wonen naar voedsel gaan zoeken?
H: Ja dat kan heel goed. We kennen verschillende plekken waar we zo vanuit de duinen naar de mensen kunnen lopen en dan doen we dat als het wat lastiger wordt om aan voedsel te komen.

We kennen verschillende plekken waar we zo vanuit de duinen naar de mensen kunnen lopen en dan doen we dat als het wat lastiger wordt om aan voedsel te komen

M: Denk je dat er onvoldoende voedsel voor jullie is dat je daarom naar de mensen toegaat?
H: Wat noem je onvoldoende voedsel? Dat is altijd locatie gebonden. Is er op de ene plek minder, dan gaan we naar een andere plek en dat kan betekenen dat we ook dichter bij de mensen komen. En daar is voldoende voedsel momenteel, dus nee, ik denk niet dat we voedsel te kort hebben.
M: Maar als jullie in de duinen zouden blijven en niet naar de mensen toe komen, zou je dan nog voldoende voedsel hebben?
H: Ik begrijp je vraag niet. We kunnen toch naar de mensen komen en hebben dan toch voldoende voedsel, wat wil je me laten weten?
M: Het is zo dat de mensen die er wonen en jullie door hun wijk zien lopen, dat niet willen. Ze zien enkele problemen. Een probleem is dat het gevaarlijk is als jullie zomaar over straat lopen terwijl daar ook verkeer rijdt en soms best wel hard en dat kan tot botsingen leiden.
H: Tja dan moeten die auto’s beter uitkijken, wij lopen daar soms om ons te verplaatsen van de ene kant naar de andere plek.
M: Maar mensen vinden dat een probleem en ze willen niet dat jullie door de straten lopen en ze willen ook niet dat jullie van hun tuinen en parken eten.
H: Wij zien dat niet als een probleem.
M: Daar ligt het probleem juist. Jullie vinden het gewoon om door de straten te lopen en daar te eten en de mensen willen jullie daar niet hebben. Ze zeggen dat jullie dingen vernielen en dat jullie een gevaar vormen voor het verkeer.
H: Nogmaals wij zien dat niet als een probleem.
M: Laat mij het dan omdraaien. De mensen zien jullie als een probleem als jullie dit gedrag blijven vertonen, ze willen jullie niet in de straten hebben en willen ook niet dat jullie uit de tuinen en parken eten. En omdat ze dat niet willen, gaan ze denken aan manieren om jullie daar van te weerhouden.
H: Hoe dan? Dit is toch een wereld waarin we rond kunnen lopen?
M: Daar vergis je je in. De mensen bepalen in welk gebied jullie mogen leven en als jullie je daar niet aan houden dan denken ze dat jullie met te veel zijn in het gebeid waarin jullie leven. En als jullie met te veel zijn dan schieten ze een deel van jullie dood tot jullie met veel minder zijn en wel binnen het gebied kunnen blijven.
H: Maar ook als we met minder zijn, dan kunnen we toch nog steeds door de straten lopen?
M: Maar de mensen denken dat daar geen noodzaak meer voor is omdat jullie dan in jullie aangewezen gebied genoeg te eten kunnen vinden.
H: Daar heb je wel een punt, als we met veel minder zijn, hebben we minder behoefte om uit de duinen te komen.
M: Ik wil het graag met je hebben over een manier om met minder herten te zijn. Daar zijn verschillende manieren voor volgens de mensen. Ze kunnen jullie voedsel geven waardoor de vrouwtjes geen kleintjes meer kunnen krijgen, dan worden het er vanzelf op den duur minder herten. Of ze kunnen jullie doodschieten dan worden het er sneller minder. Hoe kijk jij daar tegen aan?
H: Ik heb daar nog niet zo bij stil gestaan. Het lijken me allebei hele wrede methoden. Waarom laten jullie het niet gewoon aan ons over. Als ons gebied beperkt is en we kunnen er niet uit, dan weten we als we met te veel zijn en dan worden er minder kleintjes geboren, daardoor neemt de kolonie vanzelf af. Een andere methode is om een natuurlijke vijand hier te hebben, zoals een leeuw, een tijger of een wolf. Die jagen op ons op een natuurlijke manier en we hebben kansen om te ontsnappen, het is een meer eerlijke strijd. En we zullen oplettender worden, waardoor de jagers dieren het moeilijker zullen gaan krijgen.

Als ons gebied beperkt is en we kunnen er niet uit, dan weten we als we met te veel zijn en dan worden er minder kleintjes geboren

M: Maar we hebben hier niet van die natuurlijke jagers, dan zouden we een wolf moeten uitzetten en veel mensen vinden een wolf wel heel erg eng vanwege alle verhalen over wolven in sprookjes. Wat is voor jullie het verschil tussen gedood worden door een roofdier of door een kogel van de mens?
H: Dat is nogal duidelijk. Als je door een dier bejaagd wordt heb je een eerlijke kans om te ontsnappen en als je toch gepakt wordt dan weet je dat je dood gaat, maar je hebt kunnen strijden en je hebt verloren. Je kunt het accepteren en dan ga je tevreden dood. Als je beschoten wordt door een kogel, ben je ineens dood. Zonder voorbereiding, gewoon bam dood. Dat is de verkeerde manier om dood te gaan, je kunt niet tevreden dood gaan, want daar is geen tijd voor, het is geen eerlijk spel.
M: Dus eigenlijk zeg je dat als jullie beperkingen moeten krijgen dat jullie het liefst een roofdier hebben die op jullie jaagt, zoals een wolf. Ik zal dat zo doorgeven.

Als je beschoten wordt door een kogel, ben je ineens dood. Zonder voorbereiding, gewoon bam dood. Dat is de verkeerde manier om dood te gaan, je kunt niet tevreden dood gaan

Wil je nog iets zeggen?
H: Ja, ik begrijp maar niet waarom wij niet gewoon door de mensenwereld mogen lopen, jullie vinden ons allemaal zo mooi om te zien en dan kun je genieten en dan ben je alleen maar bang voor je bezittingen? Zielig hoor.

Waarom mogen wij niet gewoon door de mensenwereld lopen, jullie vinden ons allemaal zo mooi om te zien en dan kun je genieten en dan ben je alleen maar bang voor je bezittingen? Zielig hoor

M: Nou dat was een stevige draai om onze oren, dat hebben we verdiend. Dank je wel voor dit gesprek.

220829