Tag Archief van: opvoeden

Kaila 5: Kaila heeft wat bijsturing nodig

Het gaat steeds beter met Kaila, maar bepaalde aspecten gaan nog helemaal niet goed. Daar spreek ik haar op aan en de antwoorden verbazen me steeds opnieuw. Het is een zelfstandige persoonlijkheid. Daarnaast zijn we haar aan het socialiseren en gaan daarom met haar naar een hondenspeelweide.

M: Dag Kaila, kunnen we weer even samen praten?
K: Ja leuk, ben je tevreden met me?
M: Ik vind dat je grote vorderingen maakt sinds ons laatste gesprek. Je laat Tirza nu veel beter met rust en bent zelf ook een stuk rustiger in huis. Dus dat doe je goed.
K: Ik hoor een maar … (Kaila was aan het spelen en gaat nu rustig aan mijn voeten liggen)
M: Er zijn nog veel dingen die je moet leren, maar we doen echt niet alles tegelijk. Geniet je van je wandelingen op de hondenweide?
K: Ja, dat vind ik geweldig. Heel veel speelvriendjes, de meeste zijn leuk, sommige vind ik eng, die rennen zo hard dat ze me ondersteboven rennen, vind ik niet altijd leuk. En de mensen vinden me weer allemaal prachtig en willen me aaien.
M: Daar hebben we een leerdingetje. Zoals je weet wil ik niet dat je tegen de mensen opspringt. De meeste mensen vinden dat helemaal niet leuk omdat dan hun kleren vies worden. Daar houden mensen niet van.
K: Maar iedereen vindt me zo lief en wil me aaien en wordt blij van me! (Daar heeft ze helaas gelijk in)
M: Ik denk wel dat de meeste mensen je heel lief en leuk vinden en dat blijft ook zo als je niet springt. Je kunt gewoon naast ze staan of zitten en ze aankijken met die prachtige ogen van je en als je je koppie een beetje scheef houdt smelt iedereen, daar hoef je dus niet voor te springen. Dan kunnen ze je aanhalen zonder dat ze zorgen over hun kleren hoeven te hebben. Kun je dat begrijpen en accepteren?
K: Ik ben nog niet overtuigd.
M: Maar je zult toch moeten stoppen met tegen mensen opspringen, anders kan ik je nooit los laten lopen en dan kunnen we niet naar de speelweide.
K: Dat zou wel heel erg zijn.
M: Dan zul je dit soort dingen snel moeten leren. Zullen we daar de komende tijd aan werken?
K: OK, als jullie helpen leer ik het wel, met Tirza is het ook gelukt.
M: Precies en dank je wel voor het gesprek.

Kaila 4: : Een gesprek op afstand

Ik ben voor mijn werk een maand in India en probeer op afstand contact te krijgen met Kaila.

M: Hé Kaila, kunnen we even praten?
K: (een en al bedrijvigheid) Waar ben je gebleven, ik mis je, hoewel het heel gezellig is met het vrouwtje.
M: Gaat het goed met je?
K: Zeker, ik groei als kool en iedere dag is een avontuur; het vrouwtje neemt me geregeld mee uit, dan zie ik veel. Dat vind ik leuk. Alleen wil ik ook weleens praten en spelen met andere mensen en honden en vogels.
M: Komen we meteen op een probleem, je rent nog steeds op van alles af, zoals Tirza, mensen in het bos, enz.
K: Heb je hem weer, hebben we even een gezellig gesprekje en je begint meteen te zeuren.
M: Nee, ik zeur niet, dat is opvoeden en hoort bij het groot worden. Tirza is een huisgenoot van ons, zoals het vrouwtje en ik dat ook zijn. Tirza kan heel vredig met je samenleven als jij niet steeds naar haar toe rent. Blijf gewoon zitten als je ziet dat ze komt, ga haar niet begroeten, maar wacht. Je mag naar haar kijken en als ze rustig ligt, mag je wel een keertje rustig quasi nonchalant langs lopen. Meer niet. Later als zij het vertrouwen heeft dat je niets doet, kunnen jullie ruiken aan elkaar. Maar dat duurt nog wel even. Kun je dat geduld opbrengen?
K: Dat klinkt redelijk, maar ik ben een erg enthousiaste hond, ik weet niet of het altijd lukt.
M: Iedere keer dat het niet lukt, duurt het weer langer voor er vertrouwen is. Zullen we hier mee beginnen? Uiteindelijk mag je ook niet meer naar vreemden toegaan om ze te begroeten. Maar dat gaan we nog trainen. Over een paar dagen ben ik weer terug en dan gaan we ook met de hondenschool weer verder. Je moet nog veel leren.
K: Ik verheug me op je terugkomst en de school!
M: Fijn, ik ook. Wil je nog wat zeggen?
K: Nee, tot binnenkort.