In mijn blog van 5 januari 2022 (Hyronimus 13) zegt Hyronimus dat het mogelijk is om met alles wat bewustzijn heeft te communiceren. Dat kwam mij goed van pas toen mijn jongste dochter zich zorgen maakte om haar vier maanden oude baby. Ze at niet genoeg en zat onder de gewichtscurve van het consultatiebureau en dat was reden tot zorg.

M: Dag meisje, mag ik met je praten?
E: Oh ja wat leuk. Ik slaap, maar ben op dit niveau heel wakker en ik krijg heel veel mee van wat er om me heen gebeurt, maar kan dat natuurlijk niet uitten omdat ik nog niet kan praten. Ik kan niet wachten tot ik kan praten. Kun jij dan zolang de gesprekken voor mij doen?
M: Zo, je bent me een prater, je gaat meteen los.
E: Ja, dat moet wel want wanneer krijg ik nu de gelegenheid om eindelijk mijn dingen te zeggen?
M: Wat wil je dan zeggen?
E: Dat mijn lieve mama zich niet ongerust moet maken. Ze is heel lief voor me en denkt dat ze het niet altijd goed doet, maar ze is geweldig. En dat ik niet aan ben gekomen is toch geen ramp. Ik ben in goede gezondheid en er mankeert mij niets en ik heb ook geen gebrek aan iets. Dus helemaal geen reden voor bezorgdheid. Tegendeel, ik mag steeds heerlijk op haar borst hangen om te slapen en dat is goddelijk! Veel fijner dan in een bedje zonder de warmte van mijn mamma te voelen.
M: Maar waarom groeide je dan niet?
E: Dat gebeurt soms. Niet iedereen wordt groot volgens de curves die gemiddelden moeten zijn. Hoe ontstaat dat gemiddelde? Natuurlijk door kinderen als ik, er zijn er ook bij die onder het gemiddelde zitten. Geen reden tot zorgen, dat komt wel weer goed. En misschien deed ik het met drinken ook niet goed genoeg en moet ik harder drinken om beter groot te worden. Dat komt dan wel goed met een beetje hulp van mijn mamma. Dus vooral geen zorgen.
M: Is dat alles wat je nu wilt zeggen?
E: Nee, ik wil ook wat tegen mijn pappa zeggen. Die kan nog niet zoveel met mij en dat is niet erg. In deze fase van mijn leven ben ik erg afhankelijk van mijn mamma. Maar mijn pappa wordt straks heel belangrijk, want door hem leer ik mannen kennen en dat is heel belangrijk voor de latere fases van mijn leven. Ik wil hem dus heel graag heel dichtbij hebben. Hoewel hij veel weg is, ben ik ook lekker om te knuffelen. Ik hou ook van hem, heel erg natuurlijk en zoals gezegd is hij belangrijk voor mij.

Ik wil ook wat tegen mijn pappa zeggen. Die kan nog niet zoveel met mij en dat is niet erg. In deze fase van mijn leven ben ik erg afhankelijk van mijn mamma. Maar mijn pappa wordt straks heel belangrijk.

M: Ik vind het zo grappig dat ik steeds een kleine aanzet geef en jij meteen alles er achter elkaar uitflapt.
E: Grappig dat je dat zegt. Ja, ik ben wel een prater, maar dat kan er nu nog niet uitkomen, maar zodra ik heb leren praten, berg je dan maar, want ik ga echt los. Heb veel om op te merken en alles wat ik opmerk wil ik alles van weten. Dus niet alleen veel praten, maar ook veel vragen, de oren van je kop. Maar helaas dat moet wachten.
M: Nou dank je voor dit bijzondere gesprek. Voor mij was dit een experiment om te zien of ik ook met kinderen kan praten, in plaats van alleen dieren.
E: Ja, jij praat met dieren. Dat lijkt me prachtig. Ik kan nu wel bij ze binnenkijken maar kan niet zo met ze praten als met jou. Dat lukt nog niet. Maar dat wil ik zeker ook leren. Denk erom dat je niet dood gaat voor je dit aan mij hebt geleerd!
M: Zo jij pakt het voortvarend aan. Dank je wel voor het gesprek. Kunnen we later nog eens praten?
E: Ben je nu al klaar, ik wil nog wel even doorpraten.
M: Dat gaat bij mij niet, ik krijg straks mensen op bezoek en dan moet ik dit gesprek wel afgerond hebben.
E: Kunnen we dan de volgende keer langer met elkaar praten want ik wil praten en heb veel te zeggen en nog veel meer te vragen en wanneer moet dat dan?
M: Lieverd, dat komt dan later, ik ga nu stoppen.
E: Nou vooruit dan maar. Niet te lang wachten tot een volgend gesprek.

201020