Tag Archief van: aandacht

Wijze les van kat voor elk mens

/1 Reactie/in /door

Wie schrijft die blijft… hoe waar is dat! Als ik niet een aantal van mijn gesprekken met dieren had opgeschreven, dan zou ik ze vergeten zijn. Maar nu lees ik weer een prachtige les die in de huidige tijd voor ons allemaal van belang is.

“Als een echtpaar en ik het gesprek met hun kat beginnen, geeft deze kat aan dat ze eerst alle zorgen gaat wegschuiven. Het is winter en wellicht pakt ze daarom een grote sneeuwschep om haar ruimte zorgenvrij te maken. Als het grootste deel opgeruimd is, pakt ze de bezem en veegt ook de laatste stukjes weg. We willen het gesprek voortzetten, maar ze geeft een nieuw beeld: ramen die ze openzet en waar de allerlaatste vlokjes zorg door kunnen wegvliegen. Zo, nu is de ruimte schoon voor een goed gesprek!”

Het is interessant om van de dieren te horen dat zorgen zo’n impact op hen hebben. Het kan niet anders dan dat wij onderling ook zorgen op elkaar overbrengen. Hoe anders zouden onze gesprekken verlopen als we allemaal eerst de ballast en zorgen uit ons systeem wegwerken, zodat we elkaar in vrijheid en met volle aandacht kunnen ontmoeten?

 

In vorm

/0 Reacties/in /door

Een half uur voor een klant me belt voor een gesprek met haar kat kom ik thuis en zie dat er een touw van het schip geknapt is. Ik ga druk bezig om het touw te vervangen en uitermate tevreden met mezelf zit ik twee minuten voor de afgesproken tijd klaar.

Als ik contact wil maken met het dier hoor ik een oorverdovende stilte.

Als ik contact wil maken met het dier hoor ik een oorverdovende stilte.

‘Hmm, raar,’ zeg ik tegen de vrouw, ‘ik weet dat hij me hoort en dat we verbinding hebben, maar hij laat niks horen of zien.’ Ik bekijk het nog eens en hoor dan: ‘Kom eerst maar es tot jezelf.’ Hoezo tot mezelf komen? sputter ik meteen. Tot ik merk dat ik nog vol adrenaline zit en dat m’n spieren nog letterlijk natrillen van de grote inspanning.

We spreken af dat ik eerst een half uurtje ga liggen.

Daarna maak ik weer contact met de kat en het lieve dier zit me in alle rust aan te kijken, te wachten tot ik zelf een conclusie trek. Wat wil je toch? denk ik. Ik ga even helemaal met de aandacht naar mezelf en merk dat allebei m’n armen en benen schrijnen en branden van de brandnetels en bramendoornen waar ik me doorheen had moeten werken.

‘Het gaat ‘m vandaag niet worden,’ zeg ik tegen de vrouw en we spreken af voor de volgende dag.

Dat gesprek gaat als een tierelier. Het katje blijkt een enorm gevoelig dier te zijn die veel aan de mensen wil geven. De aandacht die hij voor mij had kan ik dan ook helemaal plaatsen. En het dier drukte mij weer eens op het feit dat ik zelf lichamelijk altijd goed in vorm moet zijn om dit uiterst delicate werk te kunnen doen.